مزایا و معایب چاپ سه بعدی چیست؟

8. سهولت دسترسی

پرینترهای سه بعدی با ارائه دهندگان خدمات محلی بیشتر که خدمات برون سپاری را برای کارهای تولیدی ارائه می دهند ، در دسترس هستند. این در زمان صرفه جویی می کند و در مقایسه با فرآیندهای ساخت سنتی تولید شده در خارج از کشور در کشورهایی مانند چین به هزینه حمل و نقل گران نیاز ندارد.

9. سازگار با محیط زیست

از آنجا که این فناوری میزان هدر رفت مواد را کاهش می دهد ، این فرایند ذاتاً سازگار با محیط زیست است. با این حال ، هنگامی که فاکتورهایی مانند بهبود بهره وری سوخت از استفاده از قطعات چاپ سه بعدی سبک را در نظر بگیرید ، مزایای زیست محیطی افزایش می یابد.

10. بهداشت و درمان پیشرفته

دستگاه چاپ سه بعدی
چاپ سه بعدی در بخش پزشکی برای کمک به نجات جان افراد توسط پزشك استفاده می شود اندام هایی برای بدن انسان مانند کبد، کلیه و قلب. پیشرفت ها و استفاده های بیشتر در بخش بهداشت و درمان در حال توسعه است که بزرگترین پیشرفت در استفاده از این فناوری را به همراه دارد.

مزایای چاپ سه بعدی چیست؟

تقریباً مانند هر فرآیند دیگری، اشکالاتی در فن آوری چاپ سه بعدی نیز وجود دارد که باید قبل از انتخاب استفاده از این فرآیند مورد توجه قرار گیرد.

1. مواد محدود

در حالی که چاپ سه بعدی می تواند مواردی را در مجموعه ای از پلاستیک ها و فلزات ایجاد کند، انتخاب موجود مواد اولیه جامع نیست. این امر به این دلیل است که نمی توان تمام فلزات یا پلاستیک ها را به اندازه کافی درجه حرارت کنترل کرد تا امکان چاپ سه بعدی فراهم شود. علاوه بر این ، بسیاری از این مواد قابل چاپ قابل بازیافت نیستند و تعداد بسیار کمی از آنها بدون مواد غذایی هستند.

2. اندازه ساخت محدود

ذوب لیزری انتخابی

در حال حاضر چاپگرهای سه بعدی دارای محفظه های چاپی کوچکی هستند که اندازه قطعات قابل چاپ را محدود می کنند. هر چیز بزرگتری باید در قسمتهای جداگانه چاپ شود و پس از تولید به هم متصل شود. این امر می تواند هزینه و زمان را برای قطعات بزرگتر افزایش دهد ، زیرا چاپگر نیاز به چاپ قطعات بیشتری قبل از استفاده از کار دستی برای اتصال قطعات به یکدیگر دارد.

3. پردازش پست

اگرچه قطعات بزرگ نیاز به پردازش پس از آن دارند، همانطور که در بالا ذکر شد ، اکثر قطعات چاپ شده سه بعدی به نوعی تمیزکاری برای از بین بردن مواد پشتیبانی از ساخت و صاف کردن سطح برای رسیدن به پایان مورد نیاز نیاز دارند.

روش های پردازش پس از استفاده شامل جوشکاری در آب ، شن و ماسه ، خیساندن و شستشوی مواد شیمیایی ، خشک کردن هوا یا گرما ، مونتاژ و سایر موارد است. مقدار پردازش مورد نیاز به عواملی از جمله اندازه قطعه تولید شده ، کاربرد مورد نظر و نوع فناوری چاپ سه بعدی مورد استفاده برای تولید بستگی دارد. بنابراین، در حالی که چاپ سه بعدی امکان تولید سریع قطعات را فراهم می کند، می توان با پردازش پست سرعت ساخت را کاهش داد.

4. حجم زیاد

چاپ سه بعدی برخلاف تکنیک های مرسوم تر مانند قالب تزریق ، که در آن تولید مقادیر زیاد مقرون به صرفه است ، یک هزینه ثابت است. در حالی که سرمایه گذاری اولیه برای چاپ سه بعدی ممکن است کمتر از سایر روشهای تولید باشد ، اگر یک باره مقادیر زیادی برای تولید انبوه تولید شود ، هزینه هر واحد همانطور که برای قالب تزریق کاهش می یابد کاهش نمی یابد.

5. ساختار قطعه

با چاپ سه بعدی (همچنین به عنوان ساخت افزودنی نیز شناخته می شود) قطعات لایه به لایه تولید می شوند. اگرچه این لایه ها به هم می چسبند ، این بدان معنی است که تحت تنش یا جهت گیری خاصی می توانند لایه لایه شوند. این مشکل هنگام تولید موارد با استفاده از مدل رسوب ذوب شده (FDM) بیشتر قابل توجه است ، در حالی که قطعات پلی جت و چند جت نیز شکننده تر هستند. در موارد خاص ممکن است بهتر باشد از قالب تزریقی استفاده کنید زیرا باعث ایجاد قطعات همگن می شود که از هم جدا نخواهند شد.

6. کاهش در مشاغل تولیدی

یکی دیگر از معایب فناوری سه بعدی کاهش بالقوه نیروی انسانی است، زیرا بیشتر تولیدات به صورت خودکار انجام می شود و توسط چاپگرها انجام می شود. با این حال، بسیاری از کشورهای جهان سوم برای ادامه کار اقتصادی خود به مشاغل کم مهارت اعتماد می کنند و این فناوری با قطع نیاز به تولید در خارج از کشور ، می تواند این مشاغل تولیدی را در معرض خطر قرار دهد.

7. عدم دقت در طراحی

مشکل احتمالی دیگر چاپ سه بعدی مستقیماً به نوع دستگاه یا فرایند استفاده شده مربوط می شود، زیرا برخی از چاپگرها تحمل کمتری دارند، به این معنی که قطعات نهایی ممکن است با طرح اصلی متفاوت باشد. این مسئله می تواند در پردازش پس از حل ثابت شود، اما باید در نظر گرفته شود که این امر باعث افزایش بیشتر زمان و هزینه تولید می شود.

8. مسائل مربوط به حق چاپ
حق چاپ

از آنجا که چاپ سه بعدی در حال محبوبیت و دسترسی بیشتر است، امکان تولید محصولات جعلی و تقلبی برای افراد بیشتر است و تشخیص تفاوت تقریباً غیرممکن است. این موارد مربوط به حق چاپ و همچنین کنترل کیفیت است.